Quid, quod res alia tota est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Duo Reges: constructio interrete. Id enim natura desiderat. Certe non potest. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;

Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quippe: habes enim a rhetoribus; Avaritiamne minuis? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

• Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
• Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
• Pauca mutat vel plura sane;
• Duo enim genera quae erant, fecit tria.
• Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
• Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae.

Istud quidem, inquam, optime dicis, sed quaero nonne tibi faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non rectum honestumque sit, reliquarum rerum discrimen omne tollenti.

Atque ut a corpore ordiar, videsne ut, si quae in membris
prava aut debilitata aut inminuta sint, occultent homines?

Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere
posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.

Scrupulum, inquam, abeunti;

Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.

Bork

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Bork

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Bork

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

1. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
2. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
3. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.
4. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
5. In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint.